Swakopmund (dag 2)

Een vrije dag. Na een goede nachtrust werden we deze keer niet door de wekker, maar uit ons zelf wakker. Het is eerst nog wat mistig, we zitten hier natuurlijk vlakbij de Atlantische Oceaan, maar al snel kwam het zonnetje. Na het ontbijt zijn we om 9 uur met z’n vieren met het shuttle busje naar de stad gebracht. Daar even over het strand gelopen en verder lekker gewandeld en geshopt. Arie heeft o.a. een mooie riem gekocht met een safari tafereel er op. Dat was al sinds Zuid-Afrika, vijf jaar geleden, een wens van hem. Het was trouwens wel weer een “cultuurschok” om vanuit de woestijn weer in een stad te komen. We kwamen weer voor een stoplicht te staan!! Ha ha. Swakopmund is trouwens niet zo'n grote plaats.
Het is een beetje vreemd om hier opeens Duits te horen praten. Dit komt omdat Namibië tot 1990 een kolonie van Duitsland was. Je ziet veel Duitse dingen en winkels. Wij hebben dan ook bij “Konditorei Anton” koffie gedronken met apfelstrudel. Het viel ons op dat alle huizen goed beveiligd zijn met alarminstallaties. Ook zien we huizen met rondom prikkeldraad of schrikdraad op de muren. De meeste winkels hebben een afgesloten hek voor de deur die van binnen wordt geopend als je voor de deur staat. Zelf hebben wij ons geen moment onveilig gevoeld. Aan het einde van de middag rustig terug gewandeld naar de B&B en daar heerlijk in de tuin in het zonnetje gezeten met een wijntje en een nootje.
’s Avonds weer met het shuttle busje naar het centrum en weer bij "Napolitana" gegeten. Waren eerst van plan ergens anders te eten maar toen wij dat wilden reserveren was het al vol. Nou ja, die Italiaan was ook goed, hadden we gisteren al ervaren. Wim en Arie namen een pizza en Gerda en ik wilden deze keer aan de game grill: Oryx, zebra, koedoe en springbok. Maar helaas…….de kok was niet op jacht geweest en er was vanavond geen wild te krijgen. (dat van die kok is een grapje :-) ). Dus hebben wij ook maar een pizza genomen. Alleen waren ze zó groot dat we het niet op konden. Gisteren merkten we dat we een dog y bag konden vragen om de rest in mee te nemen. Mama G. gaf haar restje pizza toen aan de bewaker van de B&B. Dat hebben wij dus vanavond ook maar gedaan. Hij was er superblij mee. Het was ons tijdens onze reis al opgevallen dat mama G. niets maar dan ook niets van eten weggooide. Alles wat over was werd weggegeven aan, of achter gelaten voor de bewakers of schoonmakers van een complex, of het werd bewaard tot de volgende dag. Water wat b.v. over was van de koffie of thee verzamelde ze in een plastic fles en die werd ingevroren om daarna weer als koelelement te worden gebruikt voor de koelbox achter in de truck. Wij, in onze weggooi cultuur, kunnen daar nog een goed voorbeeld aan nemen.
Oh ja, nog even iets leuks te vertellen. Wij kregen in het restaurant koffie in koppen met hele leuke schotels. Op die schotels stonden nl olifanten afgedrukt. Ik zei tegen de serveerster dat ik die schotels zo leuk vond en even later kwam ze een schoteltje brengen. Mocht ik hebben!!!! Ik ga nu maar veel reclame maken voor dat Italiaanse restaurant in Swakopmund!!!

De kapotte band van de truck is vandaag vervangen. Morgen trekken we weer de woestijn in. Verder naar het noordelijker gelegen Khorixas. 340 km hobbelen en bobbelen.