Dinsdag 17 september van Nakuru naar Kisii

Vannacht beter geslapen dan gisteren. Alleen was er ook hier weer de imam die om 04.00 uur begon te zingen maar dat heeft wel wat. Om 6.15 opgestaan want na het ontbijt zouden we om 08.00 uur vertrekken. Het was een beetje fris maar later op de dag werd het een stuk warmer.

Het was een reisdag vandaag. Kenia is het grootste thee export land. China is het grootste productieland maar gebruikt de thee meer voor eigen gebruik. We stopten op een gegeven moment langs de weg omdat we daar mensen zagen die aan het thee plukken waren. Met de hand. Ze plukken ongeveer 50-70 kg per persoon per dag en verdienen daar ongeveer € 5,- per dag mee. Arie werd nog uitgenodigd om ook even te plukken met een speciale schaar. Hij kreeg spontaan een schort voor en een mand omgehangen. Dat was wel even leuk. Voor de mensen zelf is het hard werken hoor. Hebben even een tijdje staan kijken. Als hun mand vol is gooien ze hem leeg op een zeil en gaan ze de slechte blaadjes er uit sorteren. Daarna gaan ze in een zak en die wordt dan gewogen en dat wordt genoteerd. Zo werken ze de hele dag. Dat de thee hier zo goed groeit komt door de hoogte en de hoge luchtvochtigheid.

We rijden weer verder en zien prachtige tulpenbomen langs de weg. Deze hebben mooie rode bloemen in de vorm van een tulp. Bij een oud Engels landhuis in Kericho, met een eigen theeplantage, hebben we thee gedronken. Eerlijk gezegd was het een beetje vergane glorie. Het huis was dan ook van 1945 en wij hadden het idee dat er sindsdien niet zoveel meer was veranderd. We kregen, na een kwartier wachten, eindelijk onze thee. Was het Engelse thee met melk erin. Brrr. Toch maar gevraagd of we black tea konden krijgen. Dat vonden ze een beetje vreemd. Weer een kwartier wachten. Uiteindelijk gekregen maar naar ons idee was het geen thee van hun eigen plantage. Misschien gewoon uit een zakje?????

We hebben daar ook bij de truck geluncht. Nu kwam ook John, de driver, naar Wim toe dat hij een vogel had gezien. Caroline had John ingelicht dat het doel van Wim was verhoogd. Van 128 naar 180 verschillende vogels. Dit komt doordat Arie een oud verslag van mij zat te lezen van drie jaar geleden en daar had ik geschreven dat Wim toen 178 verschillende soorten vogels had gezien. (en dat had ik niet uit mijn duim gezogen). Aangezien Wim dat was vergeten en dacht dat 127 zijn record was moest hij nu dus dat record bijstellen en voor die 180 gaan. Caroline voelt nu een druk om daar aan mee te werken en heeft er slecht van geslapen, zegt ze, maar dat nemen we maar met een korrel zout. Ze was al zo blij dat het aantal van 128 was gehaald. Het feit wil dat hij nu iedereen heeft besmet. Alleen Thiongo, de kok, hebben we nog niet gehoord maar hij is een beetje verlegen.

Weer verder richting Kisii. Rijden langs enorme theeplantages en het is leuk om te zien hoe de kinderen door die plantages naar huis lopen. Je ziet alleen de hoofdjes er boven uit steken. En maar zwaaien en wij maar terug zwaaien. Gerda en ik voelen ons net Maxima.

Uiteindelijk in het centrum Kisii gestopt want Thiongo moest boodschappen en water inslaan. Gerda, Jaimy en ik moesten plassen maar er was niets waar we dat met goed fatsoen konden doen. John is met ons naar een hotel aan de overkant van de straat gelopen en heeft daar gevraagd of we konden plassen. We vielen daar natuurlijk wel op. Eén zwarte man met drie blanke vrouwen. Al het verkeer stond op de rem en we konden rustig oversteken. Ha ha, nee dat is overdreven maar we waren blij dat John erbij was want anders hadden we niet geweten hoe we hadden moeten oversteken. Het verkeer was erg druk met oa allemaal taxibrommers. Die nemen van alles mee. Ikea spullen zouden voor hen geen probleem zijn. Gewoon stapelen!!

Daarna naar het hotel voor de komende nacht gereden. We zitten op de vierde verdieping, er is geen lift en onze koffers werden door twee vrouwen op hun hoofden naar boven gedragen. Wij er achteraan, weer een schaamtemoment voor ons. Ondanks dat het als een eenvoudig hotel werd betiteld valt het ons 100% mee. Er is een grote tuin bij en het is hier heerlijk rustig. Volgens de manager zijn hier geen wilde dieren in de tuin alleen muskieten en dat voelden we ook terwijl we even wat met z’n vieren in de tuin wat dronken. Kregen nog een schaaltje chips erbij. Dat is lekker! Nemen er een paar en………de vlammen vlogen meteen onze mond uit. Pure peper!!!!! Toch is het schaaltje leeggegeten door Arie, Wim en Gerda. Bij mij brandde het na een kwartier nog!! Dat belooft wat voor het diner vanavond. Krijgen een Indisch buffet. Wordt vervolgd.