Zon 8 sept en ma 9 sept van Hoogvliet -> Nairobi
Door: Dineke
Blijf op de hoogte en volg Arie en Dineke
09 September 2019 | Kenia, Nairobi
En dat is het zover: de dag van vertrek is aangebroken.
Susanne, Christian en Eva brengen ons weg en daarom gaan we nog even gedag zeggen bij Ingrid en Fenna, die niet helemaal lekker is. Alexander en Ylona waren gisteren nog langs geweest om gedag te zeggen.
Het afwikkelen van alle zaken op Schiphol, zoals langs het GWK om oa Keniaanse chillings op te nemen, verliep vlot en ook het inchecken ging zonder problemen. De tassen waren goed van gewicht. Dat mag ook wel na al het passen en meten. :-)
Daarna moesten we al redelijk snel ook afscheid nemen van Christian, Susanne en Eva omdat we al bijtijds door de douane moesten. Nog even flink geknuffeld en gezwaaid en toen begon het avontuur. En dat avontuur begint voor mij al met het door de douane gaan. Rugtassen en body's door de scan. Mijn lijf werd goedgekeurd maar mijn tas werd er tussen uit gepikt en moest open. Maar natuurlijk was er niets loos.
Later dan gepland gingen we aan boord en dus ook later dan gepland gingen we vliegen en dat was geen rustig idee voor Gerda. Die zag de bui al hangen dat we onze overstap in Istanbul naar Nairobi niet zouden halen. De overstaptijd werd inderdaad steeds minder. Gerda nam maar een wijntje om wat rustiger te worden maar volgens mij hielp dat niet echt. En ik moet toegeven dat de tijd steeds krapper werd. Zelfs de smeekbede van Wim aan de steward om ons er als eerste uit te laten hielp niet. Aan de andere kant: we waren natuurlijk niet de enige Nairobi gangers in het vliegtuig.
Eenmaal geland in Istanbul probeerden we zo snel mogelijk het vliegtuig uit te komen maar werden op een gegeven moment opgevangen door een man, hij leek wat op Peter vd Vorst, die alle Nairobi gangers bij elkaar hield terwijl de rest van de passagiers een andere kant op gingen.
Daarna ging "Peter" al zwaaiend voorop en renden we over de luchthaven. Het leek erg op die ene scene uit Home Alone 2.
Wat volgens de mevrouw bij de incheckbalie op Schiphol ongeveer 50 minuten zou duren, deden wij via een sluiproute in 15 minuten en de douane werd deze keer voor het gemak over geslagen. Hijgend en puffend haalden we op tijd onze vlucht. Bedankt Peter!
We kwamen er wel achter dat Arie zijn vest op Schiphol had laten liggen. Gelukkig heeft hij er nog één bij hem maar jammer is het wel.
De vlucht verliep verder goed en om 02.45, plaatstelijke tijd, landden we op het vliegveld van Nairobi waar we daar natuurlijk wel weer gecontroleerd en gechecked werden. Ook de visums werden goed gekeurd. Buiten stond onze reisleidster Caroline ons op te wachten en na het kennis maken met de andere leden van de groep vertrokken we met onze truck richting ons hotel waar we om 04.30 afgepeigerd op bed neervielen om een poging te doen nog een paar uurtjes te slapen.
En dat is nog gelukt ook. Om 7.45 werden we wakker. Eigenlijk was dat maar gelukkig want Arie had de wekker wel gezet maar die was niet afgelopen. Hij doet het gewoon niet meer. Pech.
Na het ontbijt zijn we met de truck naar het olifantjesweeshuis van Daphne Sheldrick gereden. En dat was heel leuk om te zien. Ik kende het natuurlijk al van de informatie dvd's die ik krijg omdat we daar zelf olifantjes hadden geadopteerd maar het is heel leuk om het nu eens in het echt te zien. De olifantjes kwamen uit de bush gerend om hun fles melk te krijgen van de verzorgers. Deze verzorgers hebben allemaal dezelfde groene jas aan om te voorkomen dat de olifantjes zich aan één vast persoon gaan hechten. Ook konden we één van de stallen waar de olifantjes 's nachts in slapen. Meestal slaapt daar dan ook een verzorger bij. Deze verzorgers hebben echt hart voor de zaak. Het grootste deel van het jaar leven ze op de opvang. Ze gaan maar twee keer per jaar naar hun eigen huis/gezin.
Na dit bezoek reden we naar een park waar giraffen worden opgevangen. Het zijn giraffen die bij een heel luxe hotel horen waar ze 's morgens door de open ramen naar binnen gluren. Wij mochten de giraffen brokjes geven. Dat was een wel wat slijmerige ervaring en hoewel het natuurlijk niet "natuurlijk" is, is het wel een aparte belevenis want hoe vaak komt het nu voor dat je van zo dichtbij een giraf in zijn/haar ogen kan kijken?
Daarna hebben we met elkaar bij een shoppingmall geluncht. Andere keren zullen we bij de truck lunchen maar de boodschappen waren nog niet binnen. Die werden toen meteen maar gekocht door Thiongo, onze "kok".
Onze chauffeur heet trouwens John Auko.
De groep is gezellig maar we zullen elkaar natuurlijk nog beter leren kennen, de komende weken.
Morgen gaan we naar Isiolo. Het weer was vandaag al mooier en warmer dan onze gids had voorspeld en morgen wordt het nog wat warmer.
Het wordt een lange reisdag.
Susanne, Christian en Eva brengen ons weg en daarom gaan we nog even gedag zeggen bij Ingrid en Fenna, die niet helemaal lekker is. Alexander en Ylona waren gisteren nog langs geweest om gedag te zeggen.
Het afwikkelen van alle zaken op Schiphol, zoals langs het GWK om oa Keniaanse chillings op te nemen, verliep vlot en ook het inchecken ging zonder problemen. De tassen waren goed van gewicht. Dat mag ook wel na al het passen en meten. :-)
Daarna moesten we al redelijk snel ook afscheid nemen van Christian, Susanne en Eva omdat we al bijtijds door de douane moesten. Nog even flink geknuffeld en gezwaaid en toen begon het avontuur. En dat avontuur begint voor mij al met het door de douane gaan. Rugtassen en body's door de scan. Mijn lijf werd goedgekeurd maar mijn tas werd er tussen uit gepikt en moest open. Maar natuurlijk was er niets loos.
Later dan gepland gingen we aan boord en dus ook later dan gepland gingen we vliegen en dat was geen rustig idee voor Gerda. Die zag de bui al hangen dat we onze overstap in Istanbul naar Nairobi niet zouden halen. De overstaptijd werd inderdaad steeds minder. Gerda nam maar een wijntje om wat rustiger te worden maar volgens mij hielp dat niet echt. En ik moet toegeven dat de tijd steeds krapper werd. Zelfs de smeekbede van Wim aan de steward om ons er als eerste uit te laten hielp niet. Aan de andere kant: we waren natuurlijk niet de enige Nairobi gangers in het vliegtuig.
Eenmaal geland in Istanbul probeerden we zo snel mogelijk het vliegtuig uit te komen maar werden op een gegeven moment opgevangen door een man, hij leek wat op Peter vd Vorst, die alle Nairobi gangers bij elkaar hield terwijl de rest van de passagiers een andere kant op gingen.
Daarna ging "Peter" al zwaaiend voorop en renden we over de luchthaven. Het leek erg op die ene scene uit Home Alone 2.
Wat volgens de mevrouw bij de incheckbalie op Schiphol ongeveer 50 minuten zou duren, deden wij via een sluiproute in 15 minuten en de douane werd deze keer voor het gemak over geslagen. Hijgend en puffend haalden we op tijd onze vlucht. Bedankt Peter!
We kwamen er wel achter dat Arie zijn vest op Schiphol had laten liggen. Gelukkig heeft hij er nog één bij hem maar jammer is het wel.
De vlucht verliep verder goed en om 02.45, plaatstelijke tijd, landden we op het vliegveld van Nairobi waar we daar natuurlijk wel weer gecontroleerd en gechecked werden. Ook de visums werden goed gekeurd. Buiten stond onze reisleidster Caroline ons op te wachten en na het kennis maken met de andere leden van de groep vertrokken we met onze truck richting ons hotel waar we om 04.30 afgepeigerd op bed neervielen om een poging te doen nog een paar uurtjes te slapen.
En dat is nog gelukt ook. Om 7.45 werden we wakker. Eigenlijk was dat maar gelukkig want Arie had de wekker wel gezet maar die was niet afgelopen. Hij doet het gewoon niet meer. Pech.
Na het ontbijt zijn we met de truck naar het olifantjesweeshuis van Daphne Sheldrick gereden. En dat was heel leuk om te zien. Ik kende het natuurlijk al van de informatie dvd's die ik krijg omdat we daar zelf olifantjes hadden geadopteerd maar het is heel leuk om het nu eens in het echt te zien. De olifantjes kwamen uit de bush gerend om hun fles melk te krijgen van de verzorgers. Deze verzorgers hebben allemaal dezelfde groene jas aan om te voorkomen dat de olifantjes zich aan één vast persoon gaan hechten. Ook konden we één van de stallen waar de olifantjes 's nachts in slapen. Meestal slaapt daar dan ook een verzorger bij. Deze verzorgers hebben echt hart voor de zaak. Het grootste deel van het jaar leven ze op de opvang. Ze gaan maar twee keer per jaar naar hun eigen huis/gezin.
Na dit bezoek reden we naar een park waar giraffen worden opgevangen. Het zijn giraffen die bij een heel luxe hotel horen waar ze 's morgens door de open ramen naar binnen gluren. Wij mochten de giraffen brokjes geven. Dat was een wel wat slijmerige ervaring en hoewel het natuurlijk niet "natuurlijk" is, is het wel een aparte belevenis want hoe vaak komt het nu voor dat je van zo dichtbij een giraf in zijn/haar ogen kan kijken?
Daarna hebben we met elkaar bij een shoppingmall geluncht. Andere keren zullen we bij de truck lunchen maar de boodschappen waren nog niet binnen. Die werden toen meteen maar gekocht door Thiongo, onze "kok".
Onze chauffeur heet trouwens John Auko.
De groep is gezellig maar we zullen elkaar natuurlijk nog beter leren kennen, de komende weken.
Morgen gaan we naar Isiolo. Het weer was vandaag al mooier en warmer dan onze gids had voorspeld en morgen wordt het nog wat warmer.
Het wordt een lange reisdag.
-
09 September 2019 - 17:46
Trudi :
Mooi dat alles goed verlopen is.
Je hebt de smaak zeker gelijk al weer te pakken Dineke.
Genieten maar. .....gr. -
09 September 2019 - 17:48
Susanne:
Zo dat is balen zeg van papa's vest. Die mooie blauwe vest.
Is dat na de douane gebeurd? Zouden ze zijn vest bij de gevonden voorwerpen brengen? Jullie avontuur is al goed begonnen lees ik al. Ik ben benieuwd naar jullie volgende verhalen.
Xxx -
09 September 2019 - 19:59
ChristianIngridEvaFenna:
Dag pa, ma, Wim en Gerda!
Fijn dat jullie ondanks wat hobbels onderweg goed op de eindbestemming zijn aangekomen. Een hele fijne vakantie met z'n allen en we volgen jullie op de voet. Dikke kus en knuffel van ons! Xxxx -
09 September 2019 - 20:52
Jannie:
Ik lees weer met plezier jullie bevindingen. Geniet er maar weer van -
09 September 2019 - 21:19
Alexander:
Zonde van het vest, maar dan heeft pa een mooie reden om een mooi Afrikaans vest te kopen ;)
Wat tof dat jullie direct al zulke leuke dingen zijn van doen!
Veel plezier verder! -
09 September 2019 - 21:33
Johan:
Nu veel plezier en lekker genieten.
Gr. -
09 September 2019 - 21:52
Ylona:
Wat leuk dat jullie vandaag gelijk naar het olifantjesweeshuis zijn geweest! Geniet van jullie reis!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
