Van Noordoewer naar Ai-Ais

Vandaag een vrije “ochtend”. Na een goede nachtrust, onder het geluid van kwakende kikkers in de Oranjerivier, ging om 6.15 de wekker. Het douchen was een aparte ervaring. De douche was n.l. buiten aan de lodge gebouwd dus we stonden te douchen met een prachtig uitzicht. Om 8 uur ontbijt bij de truck. En echt…..hoe kregen ze het weer voor elkaar: toast met jam, vers fruit en joghurt met cornflakes, koffie en thee. Heerlijk, zo in de open lucht. Echt een kamp(eer) gevoel.
Na het ontbijt hadden we dus vrij tot 10.30. We hebben wat rondgewandeld en Wim kon weer wat afstrepen in zijn vogelboek.
In deze omgeving staan veel wijnranken. Dit is een werkelozen project. Namibië is geen wijnland dus worden de druiven geëxporteerd naar o.a. Zuid-Afrika. De arbeiders wonen in rieten huisjes.

We zijn dus vanmorgen vertrokken naar National Parc Ai Ais. Het is ondertussen behoorlijk warm geworden. Ongeveer 33 graden. De truck heeft geen airco maar ARKO en dat werkt ook best goed. Voordeel is dat de ramen ook open kunnen als we willen fotograferen. Dat was vanmorgen ook weer makkelijk toen we een paar klipspringers zagen. Iemand roept dan: STOP!!! , captain M stopt en iedereen probeert een foto te maken aan de kant waar we de klipspringers zagen.( De truck helde nog net niet over).

Bij de lodge aangekomen kregen we eerst weer een lunch bij de truck voordat we de tassen naar onze kamers konden brengen.
’s Middags om 14.30 vertrokken naar de Fish River Canyon. Nou dat was weer een Afrikaanse massage rit! We reden door een gebied met bergen die wel gemaakt leken van losse stenen. Heeeeel apart. Zagen nog enkele koedoes, springbokken, spiesbokken en struisvogels. Er groeien daar penseelstruiken en die hebben giftige bladeren. Wij werden dan ook gewaarschuwd daar niet aan te komen toen we even uit de truck gingen om foto’s te maken. De bosjesmannen gebruiken dat gif juist voor aan hun pijlen voor de jacht.

Om 16.45 begonnen aan de wandeling langs de Fish River Canyon. Dit was prachtig. We gingen zo laat wandelen omdat het toen niet meer zo heel warm was. Het was dan ook goed te doen. We moesten wel een zonnebril op, dichte schoenen aan en iets op het hoofd. Ach…je schaamt je op een gegeven moment nergens meer voor en je voelt je aardig incognito. Ha ha.

Toen we weer naar het kamp terugreden werd het al donker en zagen we een mooie zonsondergang en nog aardig wat wilde dieren die nu tevoorschijn kwamen omdat het koeler werd.
Bij de truck lekker spaghetti gegeten, afgewassen en bijtijds naar bed. Morgen weer vroeg op voor een lange rit naar Namib Naukluft National Parc.