Woensdag 25 september, dagje Stone Town
Door: Dineke
Blijf op de hoogte en volg Arie en Dineke
25 September 2019 | Tanzania, Zanzibar
Doordat het had geregend was het eerst ook niet zo warm om te wandelen. We zijn oa naar het slavenmuseum geweest en hebben over de vismarkt en groentemarkt gelopen. Vooral de vismarkt rook heeeeeeeeerlijk. Hum hum. Ook nog het paleis van de sultan bekeken maar dat was allemaal vergane glorie. Zanzibar heeft natuurlijk geen sultan meer en zo te zien ook geen geld om de boel een beetje te onderhouden. Verder was het lopen door de vele nauwe straatjes en als we de gids er niet bij hadden gehad zouden we zeker zijn verdwaald.
Stone Town is ook bekend om zijn teakhouten deuren. Er zijn drie soorten, Swahilische, Arabische en Indiase. De Indiase hebben grote ijzeren punten punten op de deuren, om de olifanten tegen te houden. Deze deuren is een houten halfronde boog. De Arabische deuren hebben geen punten en zijn rechthoekig, De Swahilische deuren zijn simpel, gekleurd en vaak zonder decoratie.
Oh ja, we mochten ook nog, onverwacht, even een schooltje binnen. Dat was leuk maar chaotisch. Die kinderen gingen helemaal uit hun dak en ik ben blij dat ik mijn fototoestel nog heb want ze wilden allemaal een foto maken die natuurlijk allemaal mislukten. Na ongeveer drie uur hadden we het eerlijk gezegd wel gehad en waren we blij dat de toer voorbij was.
Het was ondertussen weer behoorlijk warm geworden. Iedereen ging toen zijn eigen ding doen. Wij gingen eerst maar ergens wat koels drinken en uitpuffen. Daarna zelf nog wat gewandeld en geluncht in ons hotel. ’s Middags weer wat rond gelopen en Wim zag nog twee vogels die hij nog niet had.
Na lang zoeken en afdingen (dat moet hier gewoon, het is een spel dat ze spelen) hebben Arie en ik een giraffe van ongeveer een meter hoog gekocht. Ik wilde dat al een tijd heel graag en omdat dit waarschijnlijk de laatste keer is dat wij in Afrika zijn hebben we de knoop doorgehakt. De verkoper heeft de giraffe heel goed ingepakt voor het vervoer (dat natuurlijk nog een dingetje wordt) maar je ziet nog steeds dat het een giraffe is en daardoor werd Arie, die met die giraffe liep te zeulen, vaak aangesproken met: oh, you have a giraffe! En dan zeiden wij: no, it is a hippo! Had je die gezichten moeten zien. Arie noemt hem trouwens Zanzi.
Om een uur of vijf terug naar onze kamer om een beetje bij te komen en op te frissen. Even lekker op ons balkon gezeten. Op een gegeven moment kwam er een kamermeisje de gordijnen dicht doen en de klamboe om ons bed heen hangen. Daarna spoot ze een halve spuitbus leeg tegen de muggen! Nu begrijp ik waarom Wim en Gerda zich vanmorgen iets verslapen hadden. Die lagen natuurlijk in coma van dat spul!!!
Om een uur of half 8 richting het restaurant gelopen waar we vanavond wilden eten. Dat hadden we vanmiddag al uitgezocht want Gerda en Wim wilden graag kreeft eten en dat stond daar op het menu. Nou, volgens mij hebben ze heerlijk gegeten. Trouwens, Arie en ik ook hoor. Wij hadden Kingfish. Omdat er vlakbij een zaakje zat met Italiaans ijs, en Arie en Wim dat toch wel erg lekker vonden, zijn we na het eten daar naar toe gelopen. Tja, en toen hebben Gerda en ik ook maar een bolletje genomen voor de gezelligheid. (de mannen trouwens ieder 3 bolletjes). Stone Town is geen gezellige stad maar verder goed te doen. Hebben ons, ook ’s avonds, geen moment onveilig gevoeld.
Morgen weer koffers pakken voor onze laatste bestemming: Nungwi, in het noorden van Zanzibar.
Het einde van de vakantie is helaas in zicht.
-
25 September 2019 - 22:39
Susanne:
Hahaha Gerda en Wim zich verslapen? Dat komt nooit voor gok ik. Die zijn altijd vroeg wakker. Maar nu snap ik waarom. Jullie zullen niet lek geprikt worden.
Maak de laatste dagen nog zo bijzonder of het je laatste dag is.
Jullie hebben een prachtige reis gemaakt wat nog niet is afgelopen. En ma je moet echt een boek schrijven. Je schrijft zo leuk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley