Maandag 16 september Lake Nakuru National Park

Ondanks dat dit best een luxe hotel is, is het een beetje vreemd dat alle ventilatieraampjes van de badkamer op de gang uitkomen. Dus als de raampjes wat open staan hoor je iedereen douchen en, in het ergste geval, de geluiden van het naar de wc gaan. Ook moet je uitkijken met hard praten want iedereen kan mee genieten. Wij hebben die ventielatieschuiven maar wat dicht gedaan. Voel ik mij toch wat meer op mijn gemak. Ha ha
Vandaag om 5.15 opgestaan en na het ontbijt zijn we om 6.45 vertrokken voor een game drive in het Lake Nakuru National Park. Dit park is 180 km2 groot en heeft ook een paar jaar geleden grond moeten afstaan aan het meer. Ook hier staan de bomen in het water weg te kwijnen door dezelfde ramp die ook Lake Baringo getroffen heeft. Erg naar om te zien. Het meer op zich is wel helderder en we zagen dan ook flamingo’s. Ja ja, wij hebben ze dan nu toch ook gezien. Wel niet zoveel maar toch best een mooi gezicht. Er zwommen ook veel pelikanen. Bij de ingang stond een kudde zebra’s en omdat we daar eventueel ook nog even naar de wc konden liepen we dus vlakbij die zebra’s. Verder hebben we weer veel dieren gezien waaronder honderden buffels, bavianen, Rothschild giraffen, nog meer zebra’s enz.enz. en weer veel vogels. Het doel van Wim om hier in Kenia 128 verschillende soorten te halen is bereikt. Hij zit aan de 130. Verder was het doel van de groep om de neushoorn, luipaard en leeuw te spotten. Nou twee van de drie is gelukt. De leeuw en de neushoorn. Ik heb mij suf zitten turen in bomen, waar een luipaard in zou kunnen liggen, maar niets. Dat we een leeuw zagen was natuurlijk al mooi en we hadden ook geen vijf minuten later op die plek moeten zijn want toen de leeuwin onder een boom ging liggen zagen we haar echt niet meer. De witte neushoorn zagen we twee keer en aan het einde van de dag hebben we zelfs een zwarte neushoorn gezien. Die zijn zeldzaam. Alle dank aan onze chauffeur John die ook steeds tijdens het rijden mee tuurt.
De witte en de zwarte neushoorn zijn allebei grijs maar de witte neushoorn dankt zijn naam aan zijn brede bek, en werd door de zuidafrikanen wijdbek neushoorn genoemd. Toen Zuid Afrika een engelse kolonie werd vertaalden de engelsen het woord “wijd” in “ white” en zo onstond de naam witte neushoorn. De zware neushoorn heeft een puntige bek. Bij de witte neushoorn loopt het jong vóór de moeder en bij de zwarte neushoorn achter de moeder. Ezelsbruggetje: de blanke mensen hebben hun baby voor zich (in de kinderwagen) en de donkere mensen hebben hun baby achter zich (op hun rug).
Olifanten komen trouwens in dit park niet voor want daarvoor is dit park te klein. Olifanten hebben nogal nogal veel bewegingsruimte nodig. Ze trekken minstens 60 km per dag door een gebied.
Na een mooie dag turen en zand happen (wat door de ramen naar binnen waait) kwamen we moe door al het gehobbel in de truck aan bij het hotel waar we na het diner allemaal snel onze kamers opzochten. Morgen weer bijtijds op.