Okavango Delta , Mopiri camp

Vanmorgen waren we al vroeg wakker omdat we nog even wilden genieten van de omgeving en de opkomende zon. Helaas vannacht geen nijlpaarden gehoord of gezien terwijl ze toch wel in de buurt zijn geweest, volgens onze gids. We hebben wel veel andere geluiden gehoord, zoals krekels en een vogel die klinkt als een piepend hekje. Volgens Wim is dat de Swamp Boubou.

Hoe vroeg we ook moeten opstaan, Wiebe verschijnt altijd zingend aan het ontbijt: "Goedemorgen, goedemorgen, goedemorgen zonneschijn!!!"

Om 8 uur zijn we in de speedboot gestapt en weer door de lagunes naar een plek gecrost waarna we in een Makorro stapten. Dat is een soort kano. Vroeger waren dat uitgeholde boomstammen maar ivm de bescherming van de natuur zijn het nu polyster kano's. Daarmee hebben we een half uurtje gevaren. Heel stil en heel relaxed. Verder valt er niet veel over te vertellen dan dat diegene die de kano bestuurde, zoals een gondelier, onderweg een hoedje maakte van een waterlelieblad en die aan Arie gaf: “King of the forest”. Ik kreeg een bloemenketting, gemaakt van een waterlelie. Met de speedboot terug naar het camp waar we op de pier weer werden opgewacht door een medewerker die vochtige doekjes uitdeelde waarmee wij ons wat konden opfrissen. Luxe hoor.
We hebben tijdens het varen nog wel een kleine krokodil gezien. Arie zag hem het eerst en het lukte onze gids hem met een schepnet uit het water te vissen. Zo konden we het krokodilletje goed bekijken. Hij was al ongeveer anderhalf jaar oud maar nog maar 75 cm lang.

In het camp hadden we even tijd voor ons zelf dus gezellig met elkaar koffie gedronken. Na de lunch zijn we weer gaan varen. Nu voor een tocht om wilde dieren te spotten. Na ongeveer anderhalf uur varen zagen we een paar antilopen en wrattenzwijnen. En toen opeens.... zaten we vlakbij een kudde van ongeveer 23 nijlpaarden!!! Daar een tijdje stil gelegen om foto's te maken. We keken en werden bekeken.
Verder hebben we heeeeeeeeeel veel vogels gezien. (Wim zit nu aan de 153 verschillende soorten die hij deze weken heeft gespot.) Jammer genoeg hebben we alleen heel in de verte een olifant gezien. Maar goed…..we waren al erg verwend wat de wilde dieren betreft en de Okavangodelta is erg groot. Het is een moerasgebied van ongeveer 20.000 km2.
Onderweg kwamen we toevallig, varend in een Makorro, de ouders van onze gids Kenny tegen. Leuk voor hem! Zij komen uit een dorpje hier in de Delta en waren riet wezen snijden. Zo vaak zal hij ze niet zien. (Kenny werkt 2 maanden in het camp en is dan 19 dagen vrij.)
Op een gegeven moment zijn we nog uit de boot gestapt om een wandelingetje te maken. We moesten in een rij achter elkaar lopen en doen wat de gids zei als we per ongeluk een wild dier zouden tegenkomen. We zagen sporen van een olifant en een nijlpaard maar daar bleef het bij, jammer genoeg. De natuur laat zich niet regisseren. Toen maar weer richting het camp. Met een sneltreinvaart door de lagunes en het is dat we onze mond dicht hielden want anders hadden we ons diner al binnen gehad. Wat een vliegjes!!! We moesten dan ook onze (zonne-)bril ophouden, ondanks dat het donker werd, om geen vliegjes in de ogen te krijgen. Het was deze keer dan ook wéér heerlijk om met natte doeken opgewacht te worden. En het voordeel was dat deze handdoekjes al donker van kleur waren want anders waren ze het, na het schoonpoetsen van onze gezichten en armen, wel geworden.
Snel een douche genomen en daarna aan het diner. Volgens ons wordt er hier wel 4 sterren gekookt hoor. Heel sjiek allemaal.

Morgen (weer) heel vroeg op. Om 5.30 ontbijt en om 6.00 vertrek om weer terug te vliegen naar Maun. Wordt vervolgd.

Trouwens………we hebben weer een prachtige zonsondergang gezien en gefotografeerd!